Twoje ciśnienie jest często podwyższone? Tyjesz, choć nie jesz dużo? Odczuwasz zmęczenie i masz problemy z koncentracją? Przeczytaj o insulinooporności. Być może Twój organizm właśnie w ten sposób daje znać, że w jego wnętrzu pojawiło się zaburzenie związane z insuliną.

CZYM JEST INSULINOOPORNOŚĆ?

Insulinooporność to zaburzenie polegające na obniżeniu wrażliwości na działanie insuliny. Organizm odczytuje wtedy błędnie poziom insuliny, nawet jeżeli jest on prawidłowy, i zaczyna produkować jej więcej. Stanu tego nie należy bagatelizować. Insulinooporność może stać się przyczyną wielu chorób, w tym cukrzycy typu 2 oraz chorób układu sercowo-naczyniowego.

Jak wynika z badań u wszystkich otyłych chorych z nadciśnieniem tętniczym oraz u 40% szczupłych z nadciśnieniem pierwotnym z prawidłowym stężeniem glukozy występuje zwiększone stężenie insuliny we krwi. Chorobie tej towarzyszą również zaburzenia metabolizmu cholesterolu i triglicerydów oraz poziom glukozy minimum 100 mg/dl.

Insulinooporność może prowadzić do wielu innych chorób, w tym:

• choroby układu sercowo-naczyniowego, głównie miażdżycy,
• stłuszczenia wątroby – do komórek wątroby trafia za duża ilość komórek tłuszczowych ulegających utlenianiu i tworzeniu się zbyt dużej ilości szkodliwych produktów przemiany materii konsekwencją czego są przewlekłe procesy zapalne,
• zespół policystycznych jajników – u kobiet ze skłonnością genetyczną może dojść do zaburzenia, w czasie którego nadmiar insuliny pobudza wybrane komórki jajników do produkcji męskich hormonów płciowych. Te z kolei mogą przyczynić się do rozwoju zespołu policystycznych jajników.

PRZYCZYNY INSULINOOPORNOŚCI

Przyczyn insulinooporności jest kilka. Do najczęstszych należą:

• nadwaga i otyłość – najczęstsza przyczyna insulinooporności. Dzieje się tak za sprawą tkanki tłuszczowej, która produkuje substancje hormonalne o działaniu przeciwstawnym do insuliny, hamuje efekty jej działania lub wydziela do krwi wolne kwasy tłuszczowe (WKT). Ich nadmiar odbierany jest przez organizm jako źródło energii, dlatego glukoza nie jest spalana w tkankach, przez co wzrasta jej poziom we krwi. Aby utrzymać prawidłowy poziom cukru we krwi organizm zwiększa wydzielanie insuliny,
• podłoże genetyczne – organizm może produkować hormon o nieprawidłowej budowie. W takiej sytuacji można mówić o insulinooporności mającej podłoże genetyczne.
• nadmiar innych hormonów – wrażliwość organizmu na insulinę może być wywołana nadmiarem hormonów, które mają działanie odwrotne do insuliny. Należą do nich: glukagon, kortyzol, hormon wzrostu, hormony tarczycy (nadczynność), androgeny,
• wiek – ryzyko zachorowanie na insulinooporność wzrasta z wiekiem,
• płeć – otyłość brzuszna, występująca częściej u mężczyzn, jest czynnikiem ryzyka rozwoju wrażliwości na insulinę,
• niska aktywność fizyczna – brak ruchu sprzyja rozwojowi chorób, także insulinooporności,
• dieta wysokokaloryczna – nieprawidłowo skomponowana dieta i złe nawyki żywieniowe mogą prowadzić do wielu zaburzeń, w tym do insulinooporności,
• stosowanie leków o diabetogennym działaniu,
• palenie papierosów – nie wpływa korzystnie na żaden organ, warto wykluczyć je ze swojego życia,
• picie alkoholu – to używka, która nie wnosi niczego pozytywnego i pożytecznego, zatruwa organizm i zaburza myśli.

OBJAWY INSULINOOPORNOŚCI

Zastanawiasz się, jakie objawy daje insulinooporność? Po czym można poznać insulinooporność? Choć insulinooporność może przebiegać bezobjawowo, czyli w utajony sposób najczęściej występującymi objawami insulinooporność są:

• nadciśnienie tętnicze,
• zaburzenia gospodarki węglowodanowej,
• podwyższony poziom cholesterolu we krwi,
• zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi,
• otyłość androidalna.

JAK ZDIAGNOZOWAĆ INSULINOOPORNOŚĆ?

Jeśli podejrzewasz, że insulinooporność może cię dotyczyć, wybierz sposób na sprawdzenie swojego organizmu. Możesz to zrobić na kilka sposobów:

• test doustnego obciążenia glukozą – po podaniu glukozy sprawdzana jest reakcja organizmu na glukozę, w tym: szybkość regulacji poziomu cukru we krwi, wydzielanie insuliny, szybkość wchłaniania glukozy do tkanek,
• test z krwi metoda HOMA – określenie stężenia glukozy i insuliny we krwi oraz wyliczenie tak zwanego wskaźnika insulinooporności (HOMA- IR),
• metoda klamry metabolicznej - badanie polegające na podawaniu w kroplówce glukozy i insuliny. Ilość insuliny pozostaje niezmienna, zmienia się natomiast ilość glukozy.

LECZENIE INSULINOOPORNOŚCI

Organizm dotknięty insulinoopornością należy leczyć. W przeciwnym przypadku bardzo często dochodzi do pojawienia się cukrzycy typu 2, co ma związek z tym, iż stale utrzymujący się wysoki poziom insuliny obciąża trzustkę. Jej wydajność słabnie, przez co zmniejsza się ilość wydzielanej insuliny a to prowadzi do pojawienia się cukrzycy. Aby temu zapobiec należy przede wszystkim:

• zrzucić zbędne kilogramy i masę tłuszczową,
• zmienić przyjmowane leki,
• wprowadzić dietę na właściwą.

Zapraszamy do Centrum dietetycznego Nutri Med. Nasi dietetycy:

• podpowiedzą, jakie badania warto wykonać,
• przeanalizują wyniki badań,
• opracują właściwą dietę,
• wspomogą swoją wiedzą w czasie leczenia.